Lysezyme, enzym faworyzowany i kochany przez wszelkie dziedziny życia, rozpoczął się od publikacji Nicolle o raporcie o czynniku litycznym Bacillus subtilis w 1907 r., A dwa lata później Laschtscbenko wskazał, że biały jaja ma silny działanie przeciwbakteryjne i jest wynikiem działania enzymatycznego. W 1922 r. Fleming, brytyjski bakteriolog i ojciec penicylina, znalazł wysoce aktywny lizozym w białych jajach, znany ze względu na jego zdolność do przeciwstawienia się bakterii i innych mikroorganizmów i został nazwany lizenzymem.
Źródło
Lizozym jest szeroko spotykany w różnych tkankach biologicznych, takich jak białka jaja ptaków i drobiu, łzy, ślina, osocze, mleko i inne płyny ssaków, a nawet mikroorganizmy zawierają ten enzym, którego białe jaja jest najbardziej obfite. Według źródła lizozymu można go podzielić na lizozym roślin, lizozymu zwierzęcego i lizozymu drobnoustrojowego.
Obecnie lizozym w roślinach został wyizolowany z papai, rzepy, jęczmienia, fig, kapusty i innych roślin o dużej masie cząsteczkowej, około 24000 ~ 29000. Aktywność lizozymu roślinnego przeciwko mikrokokusowi wynosi nie więcej niż 1/3 lizozymu białego jaja, ale aktywność rozkładu chityny koloidalnej jest 10 razy większa niż lizozym białego jaja.
Lizozymy u ludzi i ssaków znajdują się w tkankach i wydzielinach ludzi i wielu ssakach. Wiadomo, że enzym ten znajduje się w ludzkich łzach, śluzu nosa, ślinie, mleku i innych wydzielinach, a także w wątrobie, nerkach, tkance limfatycznej. Ludzki lizozym jest bardzo podobny do zaawansowanej struktury lizozymu białego jaja, który jest 3 razy bardziej aktywny niż lizozym białka jaja. Ponadto lizozym jest również izolowany z mleka krowiego i koni, a jego właściwości fizyczne i chemiczne są zasadniczo podobne do ludzkiego lizozymu, ale struktura jest nieznana, a jego aktywność lityczna jest znacznie niższa niż u ludzkiego lizozymu o około 3000 razy.
Mechanizm przeciwbakteryjny
Lizozym jest czynnikiem obrony białka i ważnym czynnikiem immunologicznym dla samych zwierząt. Hydrolazy działają specyficznie na ścianach komórkowych drobnoustrojów, rozkładając nierozpuszczalne mukopolisacharydy na rozpuszczalne glikopeptydy, rozkładając nierozpuszczalne mukopolisacharydy na rozpuszczalne glikopeptydy, rozkładając nierozpuszczalne mukopolisacharydę w ścianę komórkową, aby rozbić BAC i rozpowszechniając. Lizozym może również bezpośrednio wiązać się z ujemnie naładowanymi białkami wirusowymi i białkami DNA, RNA i de -adxin, tworząc kompleksy do inaktywowania wirusów. Dlatego nazywa się to również enzymem cytoplazmatycznym.
Zastosowania medyczne
W medycynie lizozym jest skutecznym środkiem przeciwbakteryjnym z działaniem przeciwbakteryjnym, przeciwzapalnym, przeciwwirusowym i innymi. Klinicznie lizozym jest szeroko stosowany w leczeniu zapalenia pasożynów, zapalenia gardła, płaskich brodawek itp., I może być również stosowany do zapobiegania i leczenia wirusowego zapalenia wątroby, zwłaszcza po transfuzji zapalenia wątroby wątroby i ostrego zapalenia wątroby. Ponadto egzogenny lizozym, co dodatkowo zwiększy zabijanie bakterii w organizmie, a u pacjentów wymagających intubacji dotchawiczej i trudnego do leczenia zapalenie płuc, lizozym endotrachealny może być realnym uzupełnieniem tradycyjnego leczenia. Ponadto ludzki lizozym może być również stosowany jako wskaźnik diagnostyczny wielu chorób.
Czas postu: 2025-08-25